Honderd Cols Tocht met Cycletours

(door Sef Janssen)

Dit jaar is Cycletours gestart met de 100 Cols tocht. De tocht van ongeveer 4000 km is in drie stukken verdeeld. Het eerste deel van de tocht is inmiddels afgelegd in de periode van 5 t/m 19 juli jl. Gestart werd er in Annecy en na ruim 1700 km fietsen was de finish in Souiliac. Volgend jaar komen de Pyreneeën en de Cevennen aan de beurt en tenslotte in 2005 de Alpen. De Honderd Cols Tocht van Cycletours is een kampeerreis. Op deze reis wordt keukencomfort 2 aangeboden, wat o.a. betekent, dat er een kok meegaat, die je van een goed ontbijt en een koolhydraatrijke maaltijd voorziet. Ingrediënten voor een lunchpakket zijn bij het ontbijt aanwezig en onderweg is er thee en soepservice. Uiteraard wordt er gezorgd voor vervoer van tent, kleding e.d. Bij 20 deelnemers of meer, gaat er een extra volgwagen mee.

Met bovenstaande gegevens moest ik het begin dit jaar doen. Geen enkele ervaring met georganiseerde fietsvakanties. Wel ervaring met 100 Cols, het te fietsen traject en fietsen in combinatie met kamperen. Daar ik bij het voltooien van het traject nog maar een kleine 100 km van een tweede "Brevet Montagnard 100 Cols" verwijderd was, voldeed deze tocht voortreffelijk aan mijn doelstelling. Ton van de Berg, die verleden jaar begonnen was, getipt, want ook voor hem was dit een unieke kans om de 100 Cols nagenoeg te voltooien. In januari heb ik mij bij Cycletours ingeschreven. Met de nodige twijfels t.a.v.:

- het verloop van de reis

- de samenstelling van de groep

- de zwaarte van de tocht

- de verzorging.

De reis

Op het parkeerterrein te Eindhoven, waar we zaterdagmiddag instapten, waren diverse fietsers en fietsen. In de aanhangwagen racefietsen, maar ook bike's, tandems en een ligfiets. Veel deelnemers hadden hun racefiets ingepakt in isolatieschalen. (niet geheel ten onrechte, bleek bij mij later!) Met in de bus een veertigtal enthousiaste fietsers, togen we naar Maastricht, waar nog een aantal mensen moesten worden opgehaald. Geen probleem, iedereen had voldoende beenruimte en "Royal Class" toerden we richting Annecy. Een beetje hangen in de bus, beentjes strekken tijdens de stop, videootje kijken, rugleuning naar achteren en proberen te slapen. Om 06.00 uur aankomst op de camping te Sevier.

De fietsmaten (en de rest van het gezelschap)

Uitstappen, fiets monteren, omkleden en met elkaar kennis maken. De begeleiding bestond uit een groepsleider/chauffeur en een kok (een vriendelijke jonge dame). Het deelnemersveld bestond uit 18 mannen (waaronder een met een ligfiets) en een dame. Na een prima ontbijt begonnen we om 09.00 uur met onze fietstocht. De groep viel onmiddellijk uit elkaar en na een paar km fietsten Ton en ik met nog twee maten in de buurt, Annecy uit. Na de eerste klim waren we nog met zijn drieën. Wim (uit Oosterhout), Ton en ik zijn verder de gehele tocht bij elkaar gebleven. Wim bleek een goed kaartlezer, een creatieve fotograaf, maar bovenal een zeer sociaal fietser te zijn. Na de eerste fietsdag, het opzetten van het tentje, de gezamenlijke maaltijd, afwassen en de koffie, leerden we ook de rest van de groep een beetje kennen. De eerste indruk was in elk geval goed. Jonge lui van 22 tot 35 jaar, een paar 50+ers en ondergetekende, bouwjaar 1938.

Van actief amateur wielrenner tot een tweevoudig Parijs-Brest coureur en natuurlijk twee B-rijders van TTV Uden. Met de dag werd duidelijker dat het een hele fijne groep was, die goed met elkaar optrok, samen en in variërende groepjes een biertje kon drinken, naar elkaar kon luisteren en best wat voor elkaar over had. Een rooster van werkzaamheden was overbodig.

Alles verliep eigenlijk vanzelf. Als wij na een fietsdag binnen kwamen, hadden de snelle jongens (en meisje) de grote tent opgezet, stonden tafels en banken op zijn plaats en waren er enkelen bezig met het schoonmaken van groente, het maken van het voorgerecht, enz. Wij konden ons dan weer nuttig maken met opruimen, afwassen e.d.

De zwaarte van de tocht

Toen ik een aantal dagen voor het vertrek naar Annecy het routeschema bestudeerde en de route op de kaart intekende, viel mij op, dat er zeker drie zware etappes bij waren, nl.:

De eerste etappe van "slechts" 95 km, maar na een vermoeiende busreis en met de Col du Grand Colombier (voor mij ook voor de tweede keer de meest vervelende col). 

De vierde etappe van Giromagny naar Ste Marie aux Mines - 165 km met Col du Ballon d'Alsace, Col de Bussang, Col du Grand Ballon, Collet de Linge, Col du Calvaire en nog wat klein spul (gelukkig, de dag er na, rustdag!). 

De zesde etappe van Dabo naar Bourbonne les Bains - 195 km lang, geen echte kuitenbijters, maar toch een totaal hoogteverschil van 3800 m. Achteraf is gebleken dat dit mede i.v.m. de hoge temperatuur, inderdaad pittige etappes waren. 

De laatste dag echter, etappe twaalf (vooraf door mij als een van de gemakkelijkste aangezien), bleek voor de meesten van ons echter de allerzwaarste te zijn. Met zijn 150 km lengte en 1000 meter meer dalen dan klimmen, leek het een makkie. Maar met temperaturen van 41 graden in de schaduw en drinkwater op "douchetemperatuur", was het voor mij een zware dag. Na thuiskomst heb ik ervaren, dat dit niet gezond meer is.

De verzorging

Wie veel fietst, moet goed eten. Op de tochten die we met ons groepje (Edo, Jan, Sef, Wim, Ton en Theo) in voorgaande jaren hebben gereden, was het eten goed verzorgd en erg smakelijk. Ook meen ik te mogen zeggen, dat ik thuis niet te klagen heb. Hetgeen onze kok Ellen op haar twee industriebranders in de buitenlucht wist te bereiden, was echter subliem.

Elke dag, precies op tijd, altijd warm (of indien nodig gekoeld), elke dag iets anders, voor iedereen voldoende, met een goed humeur geserveerd en met een feestelijk tintje.

Een opsomming:

ontbijt: vers bruin brood, fromage blanc, muesli en/of crusli. Beleg: vlees, kaas, kaas uit de streek, komkommer, chocopasta, jam, enz. Koffie, thee (banaan + energiereep).

onderweg: (half cours) soep, thee, koffie, cola, meloen, sinasappel, vijgen, abrikozen (banaan, energiereep).

einde rit: bouillon, zoutjes, chips, drinken.

diner: voorgerecht, hoofdgerecht met groente, sla en fruit. Elke dag iets anders en altijd voldoende wijn of rosé. Koffie of thee na en ook hierbij meestal iets lekkers.

(Boze tongen fluisteren dat men kok Ellen op deze tocht had gezet met als doel, de deelnemers te verleiden om volgend jaar weer in te schrijven voor het vervolg van de tocht.)

Afsluitend

Alleen lof over Honderd Cols met Cycletours? Als je goed voorbereid bent, je sterk genoeg voelt en je mag 16 dagen !!! van huis, is dit aan te bevelen. Voor mij persoonlijk mochten sommige etappes 10 tot 20 km korter zijn. Ter plekke iets aanpassen aan b.v. de lengte van een etappe, is niet mogelijk. 's Morgens werd er naar mijn idee (i.v.m. de hitte), veel te laat gestart. De laatste dag vertrokken we b.v. om 09.15 uur, terwijl de temperatuur die dag opliep tot 41 graden. (07.00 uur was een betere optie geweest.) Echter alles afwegend, kan ik niet anders zeggen, dat het meer dan de moeite waard was. Voor mij was het een geweldige ervaring.

Volgend jaar

Pyreneeën en Cevennen. Als ik het voorlopig programma bekijk, durf ik te stellen dat de etappes goed zijn ingedeeld en niet bovenmatig zwaar zijn. Deelnemers van 2003 krijgen voorrang bij inschrijving. Er kunnen er in elk geval nog een aantal mensen bij en naar mijn inschatting vallen er van de deelnemers 2003 zeker twee personen af. Nu ik de Honderd Cols nagenoeg voor de tweede maal heb volbracht, weet ik zeker dat er voor mij geen volgende keer meer is. Met enige weemoed zeg ik dan ook tegen "De tocht der tochten", SALUT LA BELLE.