In 2003 werd de 100 Cols ondergebracht in een stichting. Dat was niet zomaar: nadat RTC De Domstad in Utrecht de organisatie 20 jaar lang had behartigd, lukte dat niet meer toen de organisatie van de 100 Cols steeds groter werd, en RTC De Domstad steeds kleiner. De club kon de groeiende organisatie niet meer adequaat behartigen. In 2003 werd daarom de Stichting in het leven geroepen, omdat gehoopt werd dat het de stichting met behulp van vrijwilligers wél zou lukken.
Dat plan is uitstekend geslaagd, want het bestuur wordt inmiddels bijgestaan door een flink aantal enthousiaste vrijwilligers, die uit de deelnemers worden gerekruteerd. Vrijwilligers houden zich bezig met o.a. de camping- en overnachtingslijsten, het wekelijks bijhouden van de lijst met gesloten cols, de herinneringen, de GPS-route, de organisatie van de tweejaarlijkse reünie, en publicitaire activiteiten.
Omdat de organisatie nog altijd groeit, is het ook met vrijwilligers een hele klus geworden. Daarom worden steeds meer zaken uitbesteed, zoals de website, de productie van de pakketten, grafisch ontwerp van drukwerk, en de distributie van de nieuwsbrief.
Eénmaal per jaar is er een bijeenkomst van het bestuur met een aantal deelnemers, die zitting hebben in de Klankbordgroep. Dat is een gevarieerd gezelschap dat de diversiteit van de deelnemers moet weerspiegelen. De Klankbordgroep adviseert het bestuur bij de ontwikkeling van de tocht. De samenstelling is wisselend, omdat we graag deelnemers hebben die de 100 Cols recent nog hebben gereden. De vrijwilligers maken in ieder geval deel uit van de Klankbordgroep. Verder doen er alleenfietsers, stellen, kampeerders, hotelreizigers, oudere en jongere fietsers, mannen en vrouwen mee.
