Bagage op de racefiets

Bagage oplossingen van de helaas te vroeg overleden Wim Visser

Of de racefiets de meest geschikte fiets is betwijfel ik. Een racefiets lijkt me te fragiel en te kwetsbaar voor zo’n lange tocht, met een goede kans op slechte wegen. Een randonneur is robuuster. Bij slecht weer wordt je door opspattend water snel nat en vuil.

Ik heb ervaring met een randonneur van het type Safari van de firma Snel in Utrecht. Deze fiets heb ik gekocht in 2001 met het doel er langere tochten mee te maken, waarbij bagage mee moest kunnen.
Nu is de Safari ontworpen voor veel meer bagage dan ik de laatste tijd meeneem, en was daardoor in de oorspronkelijke staat een beetje aan de zware kant.
Zo is de voorkant van de fiets en het voorwiel geschikt om bagage in voortassen mee te nemen, en de achterdrager kan 25 kg bagage dragen.

Om de fiets aan te passen aan de kleinere hoeveelheid bagage die ik meeneem heb ik het volgende gedaan:

aan de voorkant geen lowriders gemonteerd, want ik gebruik geen voortassen,
aan de achterkant de oorspronkelijke bagagedrager (850 gr) verwijderd, en vervangen door een eigen ontwerp drager, geschikt voor één tas. De nieuwe drager is 100 g, en door zijn constructie uiterst stabiel,
Axa slot (700 g) vervangen door een staaldraad (4 mm doorsnede) met ogen aan elke kant, met een klein slot (ABUS 65/25). Je kan dan tevens je fiets vastzetten aan een boom of een hek (100 g),
standaard (650 g) verwijderd,
lange hogedrukpomp (250 g) vervangen door een kleinere (100 g),
lamp en dynamo verwijderd,
spatbord voor verkort en bevestigingsstangen kleiner en dunner,
spatbord achter verkort en bevestigingsstangen verwijderd, omdat het spatbord aan de drager wordt vastgemaakt,
diverse andere verbeteringen, zoals lichte banden (32x622), en geen bel.

Op deze manier is een fiets ontstaan van ongeveer 13,5 kg. Verbetering is nog mogelijk door het gel-zadel te vervangen door een lichtere versie, en een lichtgewicht zadelpen (nu 200 g). Ook de trappers kunnen nog wat lichter.

Een ander aspect van de fiets is het verzet. Mijn randonneur heeft vóór drie kettingwielen (44-32-22) en achter 9 (11-32). Het kleinste verzet gebruik ik in uitzonderingsgevallen, op de paar erg steile hellingen die in de route zitten (o.a. Marie Blanque, Peguère, Buis). Ik zou dat niet graag doen met het minimale verzet dat je vaak op racefietsen ziet.

Bagage

Ik geef de voorkeur aan één relatief grote tas, omdat die lichter is dan twee kleinere. Ik gebruik de lichtste uitvoering van de grote Ortlieb tas, en heb deze lichter gemaakt door alle overbodige zaken er af te halen, te voorzien van kleine ophangbeugels en een bevestiging met schroef aan de onderkant. Dat heeft het voordeel dat je de tas niet kunt verliezen, en niet iedereen de tas zomaar kan meenemen. De originele tas woog 750 g, de mijne 500 g.
Beperking van mee te nemen spullen is een tweede natuur geworden. Steeds ben ik bezig me af te vragen of iets wel echt nodig is. Voor mijn volgende reis overweeg ik het scheerapparaat thuis te laten (250 g).

Opmerkingen

De bagagedrager is van aluminiumbuis 13 of 10 mm rond, met een wanddikte van 1 mm. De uiteinden zijn geplet en voorzien van een schroefgat. De drager wordt gemonteerd in de oorspronkelijke schroefgaten in het frame.
Voor een racefiets kun je een soortgelijke drager bouwen, maar dan moet je hem vastzetten met beugels.
Ik ben van plan de drager uit te breiden met enkele kleine aluminium beugels waardoor ik ook mijn tent (een lange rol) kan meenemen. Een schuimplastic matrasje monteer ik daar bovenop met elastieken.
Rijden met spatborden is prettig als het regent, Je voorkomt nat worden van jezelf en je fiets (minder onderhoud). Dat is voor mij een ander argument tegen de racefiets, waar het plaatsen van spatborden (vooral achter) moeilijker is.
Het rijden met één tas lijkt onlogisch. Er is geen symmetrie, dus je gaat scheef hangen. Dat laatste is in principe waar, maar als je het uitrekent blijkt de scheefstand minder dan een graad, en dat is ruimschoots acceptabel.
Door de beperking van bagage loop je het risico het wel eens koud te hebben. Dat neem ik dan voor lief.

Verdere verbeteringen

Lichtere fietsschoenen. Mijn exemplaren wegen 900 g.

Lees hier een reactie van Jan Bijma op deze constructie